WRÓBEL Joanna babiarz

Niewinnie zasłaniamy oczy
między rzęsami
budzi się strach

tak niewiele zostało
by przeczekać do końca

za dużo milczenia
za mało deszczu
a znaki na niebie
zakryła mgła niedomówień
nawet wróżba z lotu ptaka
nie była pomyślna
wiatr rozwiał sens
strach na wróble
zgubił kapelusz
słomiane włosy porwał wiatr
między połami płaszcza
drży niespokojnie młody wróbel
jak serce